Reżyser teatralny i filmowy, producent teatralny, autor tłumaczeń, adaptacji i scenariuszy, pedagog. Współzałożyciel i aktualny dyrektor artystyczny Teatru 6. piętro w Warszawie.

Do szkół podstawowej i średniej uczęszczał w Leningradzie. Ukończył Wydział Aktorski i (studiowany równolegle) Wydział Reżyserii Dramatu Państwowego Instytutu Teatru, Muzyki i Kina w Leningradzie (1975). Jako student drugiego roku rozpoczął współpracę aktorską z leningradzkim Teatrem Młodego Widza, gdzie następnie w latach 1975-1977 pracował jako aktor. Do Polski przyjechał po raz pierwszy w ramach zainicjowanej przez ówczesnego rektora Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, Tadeusza Łomnickiego, wymiany studentów wyższych szkół teatralnych, a w roku 1977 osiadł w Polsce na stałe. W 1986 roku zrzekł się obywatelstwa radzieckiego, od roku 1990 jest obywatelem polskim. Absolwent Wydziału Reżyserii PWST w Warszawie (1980). Jako studentowi drugiego roku Tadeusz Łomnicki powierzył mu jego pierwszą reżyserię w Polsce, realizację przedstawienia dyplomowego studentów Wydziału Aktorskiego Śpiew na dziewięć wieszaków według opowiadań Leonida Andrejewa i Antona Czechowa (1979). Jego pierwszą reżyserią w profesjonalnym teatrze w Polsce – jeszcze jako studenta – był Kolor niebieski według opowiadań Michaiła Zoszczenki (1978) w warszawskim Teatrze Komedia; spektakl zdjęto z afisza z powodów politycznych po interwencji Ambasady Radzieckiej w Warszawie. Jego mistrzami byli Lew Dodin, wybitny rosyjski pedagog i reżyser, profesor Instytutu w Leningradzie, i genialny aktor Tadeusz Łomnicki. Po zobaczeniu kreacji Łomnickiego w spektaklach warszawskiego Teatru na Woli, współpraca z aktorem stała się największym zawodowym marzeniem Korina. Wpływ na ukształtowanie się jego wrażliwości teatralnej miały także obejrzane spektakle Teatru na Tagance w Moskwie: Hamlet Williama Shakespeare’a i Dobry człowiek z Seczuanu Bertolta Brechta w reżyserii Jurija Lubimowa – oraz przedstawienia Umarła klasa Tadeusza Kantora, Dante Józefa Szajny, wrocławska inscenizacja Ameryki Franza Kafki w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego i lektury dzieł Witolda Gombrowicza.