Polski artysta, aranżer, pianista, kompozytor, wokalista i poeta, wykonawca poezji śpiewanej.
Grzegorz Turnau stworzył swój własny styl muzyczny i kompozycyjny, czasami nawiązujący do muzyki jazzowej, smooth jazzowej, także do dokonań Marka Grechuty i Jana Kantego Pawluśkiewicza. Podczas większości koncertów, główne miejsce wśród instrumentów zajmuje fortepian, na którym gra sam Turnau.

W latach 1973–1980 uczył się grać na fortepianie w podstawowej szkole muzycznej. Wyjechał na rok do Wielkiej Brytanii, skąd powrócił i ukończył V Liceum Ogólnokształcące im. Augusta Witkowskiego w Krakowie.
Debiutował na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie piosenką "Znów Wędrujemy" (do wiersza Krzysztofa Kamila Baczyńskiego) będąc jeszcze uczniem III klasy liceum. Zdobył pierwszą nagrodę, a dzięki niej trafił do Piwnicy pod Baranami zaproszony przez Piotra Skrzyneckiego.

Do bardziej znanych utworów artysty należą m.in.: "Znów wędrujemy", "Naprawdę nie dzieje się nic", "Cichosza", "Między ciszą a ciszą", "Pamięć", "Bracka", "To tu, to tam", "Tutaj jestem" (sł. Michał Zabłocki), "Wiem" (sł. Andrzej Poniedzielski), "Liryka, liryka" (sł. Konstanty Ildefons Gałczyński), "Kawałek cienia" (sł. Grzegorz Turnau), "Leniwa głowa" (sł. Wiesław Dymny), "O, Kutno!" (sł. Jeremi Przybora), "Bombonierka" (duet z Barbarą Stępniak-Wilk, sł. Barbara Stępniak-Wilk).
W swoich piosenkach Turnau wykorzystuje teksty czołowych polskich poetów XX wieku (najczęściej: Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Jana Brzechwy, Bolesława Leśmiana, Zbigniewa Herberta, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego), twórców współcześnie żyjących (głównie Michała Zabłockiego oraz Leszka Aleksandra Moczulskiego, ale również Ewy Lipskiej, Jarosława Kiliana czy też Michała Rusinka). Znaczną część piosenek stanowią utwory pisane do własnych tekstów (m.in.: "Kawałek cienia", "Pamięć", "Kino Bałtyk", "Nawet", "Ultima Thule", "11:11", "Na młodość", "Zanim...", "Było kiedyś między nami", "Pianista i ja", "Fabryka klamek"). Spośród autorów zagranicznych Turnau kilkakrotnie sięgał do wierszy E.E. Cummingsa ("Wiwat słodka Miłość", "Jeśli szukasz prawd", "Gdy kwitnie żonkil" - wszystkie w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka). Ponadto, na jego ostatniej płycie "Fabryka Klamek" z 2010 roku znalazł się utwór "Sonet LX" do tekstu Williama Shakespeare'a.