„Krakowiacy i Górale” w 1794 roku wywołali rewolucję. Błaha historia miłosna okazała się insurekcyjnym manifestem. Niepozorna fabuła podgrzała i tak już wrzące polityczne emocje. Mieszkańcy Warszawy wychodzili na ulice śpiewając arie z opery Bogusławskiego, a sparafrazowany fragment „Wy uczciwi, którzy wszędzie cierpicie dla cnoty” porównywany był z francuskimi pieśniami rewolucyjnymi: „Ça ira” i „Marsylianką”.