Akcja sztuki rozgrywa w mieszkaniu transwestyty Jennifer, która od trzech miesięcy czeka na telefon od Franca, inżyniera z Genui, którego poznała w jednym z nocnych lokali. Codziennie przygotowuje uroczystą kolację na jego przyjazd. Telefony na osiedlu uległy jednak dziwnej awarii i wszystkie połączenia kierowane są do Jennifer. Ciągłe pomyłki coraz bardziej wytrącają Jennifer z równowagi. Jej frustrację potęguje jeszcze bardziej, powtarzająca się co chwilę w radiu, informacja o maniaku mordującym transwestytów. Z godziny na godzinę niepokojąco wzrasta liczba ofiar. Jej lęki wyostrzają się dramatycznie po pojawieniu się innego transwestyty, Anny. Życie Jennifer zawieszone jest między marzeniami a samotnością, między tym kim jest, a kim chciałaby być. „Pięć róż dla Jennifer” napisana lekko i zabawnie jest czarną komedią o poszukiwaniu przez człowieka własnej tożsamości.

http://www.teatr.torun.pl/strona-59-piec_roz_dla_jennifer.html