„Mottem sztuki jest: «Nie przygaduj zwierciadłu, jak masz gębę krzywą». Wystawiam spektakl według sztuki Gogola i ludzie powinni się śmiać z postaci, które opisał Gogol, i to w nich powinni dostrzec siebie. Jesteśmy tak samo poniżani, obrażani, i tak samo bywamy śmieszni i głupi w tych naszych próbach poszukiwania szczęścia i odnalezienia fragmentu słoneczka na tej ziemi. W ten sposób robi nam się żal wszystkich, którzy tak bardzo się starają. Obiecuję, że ludzie przez cały spektakl będą się szczerze śmiać, a na koniec zrobi się wzruszająco. Ponieważ wtedy okaże się, że w tej historii nie ma niczego śmiesznego”. Nikołaj Kolada

Akcja utworu jest bardzo prosta. Wydarzenia rozgrywają się na prowincji. Do pewnego miasteczka dociera wieść, że przybędzie tam rewizor – wysoki rangą urzędnik, dygnitarz. Na mieszkańców pada blady strach. Chcą wypaść jak najlepiej podczas inspekcji, a każdy z nich ma coś na sumieniu. W każdej chwili gotowi na przybycie rewizora, biorą za niego zwykłego człowieka – Chlestakowa. Nie chcą słuchać tłumaczeń. Wbrew swojej woli Chlestakow staje się dla nich dygnitarzem. Kiedy pomyłka wychodzi na jaw, Chlestakowa nie ma już w miasteczku. Niedługo potem do wyższych urzędników przychodzi wiadomość, że przybył urzędnik z Petersburga, który chce się z nimi widzieć. Komedia kończy się słynną "sceną niemą". Wydarzenia rozgrywają się "same z siebie", wszystkiemu winien jest wszechogarniający strach przed biurokracją, władzą, przepisami, restrykcjami. Gogol obnaża w komedii nieprawidłowości w systemie państwowym, tak bardzo rzutujące na mentalność obywateli, że prowadzą do prawdziwych absurdów.

http://teatrstudio.pl/spektakle/188,rewizor/