Komediodramat Antoniego Czechowa. Olga, Masza i Irina marzą o miłości, ciekawym życiu duchowym i pracy pełnej sensu. Chcą być niezależne, odkrywać świat, przebywać wśród ludzi, z którymi jest o czym rozmawiać. Siostry Prozorow nie zgadzają się na życie usypiające monotonią, mają nadzieję, że może być przygodą, a nie przemijaniem. „Trzy siostry” to świat w cieniu przeczuwanej katastrofy. Świat, który już wypadł ze starej formy, a jeszcze nie dał nic w zamian. To moment zmiany, dynamiczny, trudny, ale w swej nieprzewidywalności fascynujący i czasem śmieszny. Wszystko, co wiedzieliśmy o życiu okazuje się nieprzydatne, wszystko trzeba stworzyć na nowo – społeczeństwo, zasady, rodzina i miłość. „Trzy siostry” dzieją się tu i teraz. – mówi Małgorzata Bogajewska, reżyserka spektaklu.

Irina, Masza, Olga i ich brat Andriej żyją od 11 lat w prowincjonalnym mieście gubernialnym znacznie oddalonym od Moskwy, z której pochodzą i do której pragną powrócić. Zostali tu zesłani z powodu ojca, generała brygady. Ale ojciec już nie żyje. Andriej poprzez swoją karierę akademicką mógłby umożliwić rodzinie rozpoczęcie nowego życia w Moskwie. Poślubia on jednak kobietę z tutejszej społeczności, Natalię Iwanownę , uzależnia się od hazardu i traci w ten sposób spadek. Olga, najstarsza siostra (l. 28) jako jedyna pracuje. Jest nauczycielką, ale nie odczuwa satysfakcji; porzuciła nadzieję na sensowne małżeństwo. Mimo to jest pomocna i serdeczna. Masza, średnia siostra (l. 24), elegancka, rozkapryszona młoda kobieta, marzy o wielkiej, romantycznej miłości. W wieku 18 lat poślubiła Fiodora Ilijicza Kułygina, którego uważała za inteligentnego mężczyznę. Okazał się jednak głupcem i gadatliwym przemądrzalcem. Jej romans z podpułkownikiem Wierszyninem kończy się nieszczęśliwie – regiment opuszcza miasto. Irina, najmłodsza siostra (l. 20) marzy o znalezieniu wielkiej miłości w Moskwie. Młody baron Tuzenbach i kapitan Solony zakochują się w niej. Irina przyjmuje oświadczyny Tuzenbacha, jednak na dzień przed ślubem zostaje on zabity w pojedynku przez Solonego. Po wyjeździe Wierszynina i śmierci Tuzenbacha zrezygnowana Olga pociesza siostry.

http://teatrdramatyczny.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2094&Itemid=670