Opisuje historię zakładu leczniczego, w którym pacjenci truci są zepsutą wodą. Doktor Thomas Stockmann (lekarz-idealista) usiłuje uzdrowić stosunki w placówce, co daje pretekst do zobrazowania moralnego dna i obłudy społecznej lokalnego patrycjatu i liberalnego drobnomieszczaństwa. Warstwy te zdradziły wszelkie wzniosłe ideały, na rzecz bezwzględnego czerpania zysków i zachowania silnej pozycji w hierarchii władzy. Stockmanna stopniowo opuszczają wszyscy sojusznicy, którzy wcześniej przyrzekli mu współpracę. Oportunistyczni liberałowie jednoznacznie opowiadają się za istniejącym układem i rezygnują z walki o zdrową wodę dla zakładu, ponieważ większość kosztów renowacji wodociągu Stockmann chciał złożyć na ich barki. Nie tylko opuścili lekarza, ale też stali się jego wrogami. Podburzyli też lokalne pospólstwo, które wybiło szyby w domu Stockmanna