aństwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. L. Solskiego w Krakowie została założona w 1946 roku przez Juliusza Osterwę, w wyniku połączenia trzech działających w Krakowie studiów: Studia Aktorskiego przy Starym Teatrze, Studia Aktorskiego przy Teatrze im. J. Słowackiego oraz Studia Dramatycznego Iwo Galla. W pierwszym okresie swego istnienia Szkoła kształciła aktorów dramatycznych w toku trzyletnich studiów. W 1949 roku zmieniono nazwę na Państwową Wyższą Szkołę Aktorską, wtedy też przedłużono okres studiów do czterech lat. Dzisiejsza nazwa, Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego, została przyjęta w 1955 roku. W latach 1954 -1964 krakowska PWST kształciła również aktorów na Oddziale Lalkarskim (absolwentami tego kierunku byli m.in. Maja Komorowska, Ryszard Cieślak, Kazimierz Kaczor). W nowym kształcie specjalizacja lalkarska została reaktywowana w 1972 r. już jako samodzielny Wydział Lalkarski z siedzibą we Wrocławiu. W krakowskiej PWST prowadzone są również studia na kierunku reżyserii. Pierwotnie wydział został powołany w 1955 r., ale ze względów organizacyjnych przetrwał tylko do 1962 r. Absolwentami Wydziału Reżyserii byli m. in.: Mieczysław Górkiewicz, Jerzy Grotowski, Halina Gryglaszewska. Ponownie Wydział Reżyserii Dramatu powołał Rektor Jerzy Krasowski w 1973 r. Do tej pory Wydział wykształcił około stu reżyserów, tworząc wizerunek polskiego teatru współczesnego (m.in. Mikołaj Grabowski, Krystian Lupa, Edward Lubaszenko, Anna Polony, Krzysztof Babicki, Tadeusz Bradecki, Andrzej Dziuk, Waldemar Zawodziński, Anna Augustynowicz, Grzegorz Jarzyna, Krzysztof Warlikowski).

Uczelnią od początku istnienia kierowali wybitni artyści teatru: Juliusz Osterwa, Tadeusz Burnatowicz, Władysław Woźnik, Eugeniusz Fulde, Bronisław Dąbrowski, Jerzy Krasowski, Danuta Michałowska, Jerzy Trela, Jerzy Stuhr. Historię PWST współtworzyli z jednej strony wybitni pedagodzy (związani z Uczelnią przez dłuższy czy krótszy okres), zarówno aktorzy, reżyserzy, jak i teoretycy, a z drugiej absolwenci, którzy w znaczący sposób wpłynęli na kształt polskiego teatru. Do grona pedagogów krakowskiej Uczelni można zaliczyć: Jerzego Jarockiego, Jerzego Golińskiego, Tadeusza Kantora, Mieczysława Kotlarczyka, Władysława Krzemieńskiego, Ewę Lassek, Krystiana Lupę, Krzysztofa Pendereckiego, Annę Polony, Krystynę Skuszankę, Martę Stebnicką, Konrada Swinarskiego, Romana Zawistowskiego.