Scenariusz do spektaklu „Badyle” powstał z połączenia dwóch opowiadań Tadeusza Różewicza: „Ta stara cholera” i „Na placówce dyplomatycznej” oraz opowiadania Marka Gajdzińskiego „Matka jest jedna?”. Wszystkie trzy łączy temat stosunku dzieci do ich starych rodziców. Nie jest to temat nowy, ale w naszych czasach zyskał nową wagę, gdyż tak bardzo nie przystaje do poziomu współczesnej cywilizacji. A jednak znęcanie się nad najbliższym człowiekiem, jakim jest stara matka, nie jest przypadkiem rzadkim i ma różne odmiany represji. Dlatego mówienie o tym poprzez sztukę ma ważne znaczenie społeczne.

Obydwa opowiadania Tadeusza Różewicza cechuje realizm i wielka wrażliwość na krzywdę. Mimo pozornego spokoju narracji, Różewicz chciał wstrząsnąć czytelnikiem, wskazując na źródło zła, którym jest zanik empatii na wszystkich poziomach społeczeństwa. Okrutny dla swojej matki jest prymitywny syn i jego żona, ale równie okrutny, chociaż w inny sposób, jest dla matki syn wykształcony i jego wykształcona małżonka. Również opowiadanie Marka Gajdzińskiego cechuje wysoki poziom literacki. Autor znalazł niezwykle pomysłową i współczesną formę dla ukazania rozpaczy matki, której syn nie chce; a odsunięta na bok kobieta uparcie, co kilka dni, pokonuje pieszo kilka kilometrów, żeby choć przez chwilę pobyć w kręgu rodzinnym.