Teatr zainaugurował działalność 24 lutego 1985 roku w Zakopanem premierą "Witkacy-Autoparodia. Niesmaczny góralsko-ceperski skecz Zakopiańczykom (prawdziwym?) poświęcone". Chcieliśmy nią uczcić setną rocznicę Urodzin swego Patrona.

Założyciele to absolwenci Wydziału aktorskiego i reżyserii dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Złączyło nas dążenie do artystycznej samodzielności, chęć wspólnego tworzenia od podstaw teatru otwartego, funkcjonującego w przymierzu z widzem. Teatru tworzonego w myśl zasady- "tu i teraz".

Chęć dążenia do prawdy i bunt wobec szarej rzeczywistości, spowodowały pragnienie stworzenia właśnie tu, w Zakopanem teatru artystycznego, metafizycznego i potrzebnego. Nieprzypadkowo więc St. I. Witkiewicz (1885-1939) – postać tajemnicza, owiana legendą - malarz, dramatopisarz, filozof, teoretyk teatru, człowiek sztuki, związany przez znaczną część życia z Zakopanem, został patronem miejsca, które ma pełnić rolę centrum kulturalnego w turystycznej miejscowości.

Twórczość i refleksja nad życiem Witkacego jest główną inspiracją w kształtowaniu propozycji artystycznej zakopiańskiego Teatru. Jego teoria sztuki jest prowokacją do naszych teatralnych wypowiedzi. Witkacy pragnął, by sztuka dawała przeżycie "dziwności istnienia" i doświadczenie jedności z samym źródłem istnienia w dynamicznym napięciu wobec lęków współczesnego człowieka. Realizujemy to przez takie harmonijne połączenie wszystkich elementów przedstawienia, by tworzyły nową metafizyczną wartość - "jedność w wielości.”