Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi – najstarszy łódzki teatr, kontynuator tradycji najstarszej stałej sceny w mieście uruchomionej 6 października 1888 z inicjatywy Łucjana Kościeleckiego przy ul. Piotrkowskiej.

Inauguracyjną sztuką wystawioną w teatrze było Małżeństwo Apfel Kazimierza Zalewskiego. Po pożarze gmachu przy ul. Piotrkowskiej, teatr został przeniesiony do budynku przy ul. Cegielnianej 63 (obecnie ul. Jaracza 27), gdzie działa do dziś. Zanim teatr zyskał jako patrona Stefana Jaracza, znany był jako Teatr Polski, a później jako Teatr Miejski. W czasie II wojny światowej teatr działał jako niemiecki Theater zum Litzmannstadt. Po wyzwoleniu, zespół Teatru Wojska Polskiego kierowany przez Władysława Krasnowieckiego obrał jako swoją siedzibę gmach obecnego teatru. Po przeniesieniu się, w 1949, części zespołu Teatru Wojska Polskiego do Warszawy, teatrowi nadano imię Stefana Jaracza.

Od początku istnienia sceny z teatrem wiązały się wielkie osobowości teatralne, np.: Aleksander Zelwerowicz, Karol Adwentowicz, Stanisława Wysocka, Stefan Jaracz, Władysław Krasnowiecki, Michał Znicz, Andrzej Pronaszko, Konstanty Mackiewicz, Jan Kreczmar, Juliusz Osterwa, Henryk Szletyński, Edmund Wierciński, Józef Węgrzyn, Jacek Woszczerowicz, Ina Benita, Jadwiga Chojnacka, Jan Świderski, Czesław Wołłejko, Leon Schiller, Iwo Gall, Feliks Żukowski, Władysław Hańcza, Kazimierz Iwiński, Ignacy Machowski, Krzysztof Chamiec, Janusz Kłosiński, Irena Burawska, Jerzy Grzegorzewski, Emil Karewicz, Wirgiliusz Gryń, Bogusław Sochnacki, Andrzej Herder, Zbigniew Bielski, Mikołaj Grabowski, Maciej Prus, Barbara Sass, Tadeusz Bradecki, Tomasz Zygadło, Zbigniew Brzoza, Andrzej Mastalerz, Mariusz Grzegorzek, Jacek Orłowski.

W latach 1965–1988 drugą sceną Teatru im. S. Jaracza był Teatr 7.15.

W 2009, z okazji jubileuszu 120-lecia, Teatr został uhonorowany Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".