Historia Teatru Nowego w Łodzi zaczyna się od utworzenia w 1949 roku przez Grupę Młodych Aktorów wychowanków łódzkiej szkoły teatralnej Leona Schillera zespołu, który zaproponował nowy, współczesny teatr polityczny. Początkowo teatr mieścił się w gmachu Domu Żołnierza przy ul. Daszyńskiego 34 (dziś ul. Tuwima). Dopiero w kwietniu 1951 roku nastąpiło przeniesienie Teatru Nowego do obecnej siedziby przy ul. Więckowskiego 15.
Zespół tworzyły 23 osoby, wśród nich twórcy pierwszych przedstawień – Kazimierz Dejmek, Janusz Warmiński, Jerzy Merunowicz oraz aktorzy – Bronisława Bronowska, Bohdana Majda, Barbara Rachwalska, Gustaw Lutkiewicz, Stanisław Łapiński, Janusz Kłosiński, Tadeusz Minc, Józef i Wojciech Pilarscy i in. Wizerunek teatru, jego legenda oraz ranga wiążą się z osobą Kazimierza Dejmka – jednego z najwybitniejszych artystów polskiego teatru. 1 października 1950 roku Kazimierz Dejmek otrzymał nominację na dyrektora teatru.

źródło: www.nowy.pl