TEATR WIELKI w Łodzi jest artystycznym kontynuatorem swojej znakomitej poprzedniczki - OPERY ŁÓDZKIEJ, która była efektem pasji i zaangażowania Stowarzyszenia Przyjaciół Opery z jej głównymi przedstawicielami: Władysławem Raczkowskim, Tomaszem Kiesewetterem i Mieczysławem Drobnerem.
Premiera Strasznego dworu Stanisława Moniuszki 18 października 1954 roku, w reżyserii Jerzego Merunowicza i pod batutą Władysława Raczkowskiego była „pierwszym dzieckiem" nowej instytucji (oficjalnie powołanej do życia decyzją Prezydium Rady Narodowej m. Łodzi z dnia 1 lipca 1954 roku) kierowanej przez Sabinę Nowicką - dyrektora naczelnego i Mieczysława Drobnera - kierownika artystycznego. Przez ponad dziesięć lat Opera Łódzka prezentowała swoje premiery operowe i baletowe na scenach Teatru Nowego i Teatru im.S.Jaracza, by w końcu w 1966 roku otrzymać nową nazwę - TEATR WIELKI w Łodzi i ... nową siedzibę przy placu Dąbrowskiego.

Wraz z reformą administracyjną kraju - 1 stycznia 1991 roku - Teatr Wielki w Łodzi stał się Instytucją Kultury Samorządu Województwa Łódzkiego, co poprzez stabilizację organizacyjno-finansową stwarza możliwości dalszego rozwoju Teatru Wielkiego i kontynuacji linii repertuarowej, w postaci najwybitniejszych pozycji operowej i baletowej klasyki światowej, a także dzieł kompozytorów współczesnych na możliwie najwyższym poziomie artystycznym.

źródła: www.operalodz.com